Net zoals Anastasia vandaag gekeken naar een toneel/musical-bewerking van een film. Grote verschil is wel dat Anastasia al musical-achtig van opzet was en deze film kompleet het tegenovergestelde. Hij stond al dagen op mijn lijstje om nog te kunnen zien, want de tijd raakt op en we zijn er achter dat we nét niet alle nieuwe shows kunnen bekijken. Echter behoort Groundhog day tot mijn favoriete films aller tijden en ik pieker me suf hoe ze dit in hemelsnaam op een toneel zullen uitvoeren. De muziek is van de idioot getalenteerde Tim Minchin en dit gaf voor mij de doorslag om deze musical te bekijken voor we weer vertrekken. Want hoe vertel je een verhaal, die eigenlijk maar uit 1 dag bestaat en zich continu herhaalt? Het creatieve team verdient een enorm compliment door volledig los te komen van de traditionele regels, die theatermakers regelmatig inzetten. De draaischijf (Broadway gebruikt ze weer heel vaak dit jaar!) heeft zijn eigen draaischijf, die niet centrisch is geplaatst, waar ze hele mooie visuele overgangen mee weet te maken. (Denk aan de spin-attractie van een kermis). Het decor bestaat uit heel veel kleine huisjes en uiteraard is de slaapkamer, waar hij elke dag opnieuw ontwaakt, een groot onderdeel van de show. Aangezien heel veel scenes vanzelfsprekend vaak herhalen is men of heel hard aan het rennen (tijdens korte blackouts) om de scene opnieuw te spelen of men vervalt in slimme lichtwissels, die dat zelfde effect bereiken. De cast is heerlijk enthousiast, vol energie en wij maken met onze hoofdrolspeler een prachtige reis mee door zijn helse tijd in het kleine dorpje Punxsutawney Pennsylvania. De muziek van Minchin is wederom enorm verfrissend en zeer origineel. Ik heb een heerlijke theatermiddag gehad en genoten van de creativiteit van de makers. Ik zou deze voorstelling zo weer over doen