King Kong

BROADWAY – MEI 2019

Op een of andere rare reden wilde ik heel graag naar deze musical. Want waarom zou men in vredesnaam een musical maken over King Kong? Ik ben in de ‘gelukkige’ omstandigheid dat ik ook naar Spiderman the Musical ben geweest, en die was ronduit verschrikkelijk, zwaar over het budget gegaan, en werkelijk de grootste onzin ooit om een musical van te maken. Ik had iets meegekregen van hoe ze King Kong (de aap met name) gingen maken, als een marionet met touwen, maar dan 10 meter hoog. Grappig genoeg begint de voorstelling waanzinnig goed. Het achterdoek is een volledig beeldvullend led-scherm, en geeft een sfeervol beeld van NY tijdens de grote depressie, terwijl de rest van toneel wordt gevuld met het decor. Alles past precies bij elkaar, en de openingsong is waanzinnig lekker, de dansers zijn uitzonderlijk en halen met gemak het niveau van ‘Newsies’, en het is smullen geblazen. Totaal verrast door deze zeer smaakvolle opening ging ik toch iets rechter in mijn stoel zitten, en was klaar om wederom mijn ongelijk te krijgen. Het geluidsontwerp is helemaal te gek, muziek staat flink aan en dan ook nog met de bombastische muziek die heel filmisch is gecomponeerd. Elke scene heeft een passende underscore, en het klinkt als een Hollywood blockbuster film. Het verhaal is bij de meeste van ons uiteraard bekend, meisje verlaat platteland om succes te zoeken als actrice. Een beproefd gegeven, alleen nu met een aap in de hoofdrol. Toch heerlijk hoe men in Amerika groots durft te denken. Het decor is werkelijk oogstrelend, maar we komen natuurlijk allemaal voor de aap. En die komt, en is echt heeeeeel erg groot. Net als bij WarHorse zijn de puppeteers duidelijk in beeld terwijl ze de aap bedienen, niet wetende dat er achter de schermen nog 4 mensen bezig zijn met de gezichtsuitdrukkingen van Kong, daar kwam ik pas later achter. 8-10 man bedienen in ieder geval op toneel de gigantische aap, incl Matrix-achtige slowmotions. Heel fraai. Dus in totaal 12 man voor 1 aap, ik hou ervan. Ik was over de muziek in de veronderstelling dat het wel een orkestband moest zijn. Deze sounds zijn zo enorm Hollywoods, en kan onmogelijk ‘live’ gespeeld worden, maar nee hoor. Er zit een orkest van meer dan 20 man dit allemaal ‘live’ te spelen. Ongelooflijk knap hoe ze dit doen, foutloos, spatzuiver en verschrikkelijk strak. Toch is het allemaal leuk inkleuren van iets waar men nooit aan had moeten beginnen. De liedjes van de solisten zijn niet bijzonder goed geschreven, soms vergezocht, niet in de stijl van de tijd en voegen weinig toe. Dus er blijft niet veel over dan een visueel spektakel met geweldig underscores, waanzinnig decor, heerlijke dans en de rest… ach.. Oh… er was ook nog een hele grote slang in een scene.. Dus een aap, een slang, maar stiekem een draak van een show.