Anastasia
BROADWAY – APRIL 2017
Van sommige tekenfilms zit je al jaren te wachten tot een producent het idee krijgt om ze te gaan bewerken naar een musical-script en ik vind dat we al veel te lang wachten op de theaterversie van Anastasia. Een animatie musical die verder durft te gaan dan het altijd zo brave Disney verdient gewoon een avondvullende theater-variant. Broadway gunt ons dit jaar de mogelijkheid om deze versie mee te maken. Ik ben verzot op de muziek van de film, sterker nog, ik aanbid het! De geweldige melodieën van Stephen Flaherty en prachtige teksten van Lynn Ahrens hebben de film tot grote hoogtes gebracht en nu mag ik ze eindelijk live bewonderen. Uiteraard zullen ze voor de musicalversie extra liedjes hebben moeten schrijven en daar kan ik natuurlijk niet op wachten. Als je diep in mijn hart kijkt denk ik dat dit schrijversduo misschien wel mijn favoriete songs/shows hebben gemaakt. Tuurlijk hou ik van vele andere componisten, maar ik heb een groot zwak voor de Flaherty/Ahrens combinatie. Zijn melodieën hebben altijd een bepaalde richting en kracht en dat dan in combinatie met haar zeer krachtige -en soms schijnbaar simpel van opzet- teksten van Ahrens zijn voor mij garantie voor prikkels, die verder gaan in mijn hoofd. Anastasia bevat de krachtige songs als “Once upon a December” en “Journey to the past” en uiteraard verwacht ik hier de hoogtepunten van de voorstelling. Het toneel bevat 3 draaischijven en 3 led-schermen. De cast is niet eens zo groot en bevat hooguit 14 man, het orkest heeft alle mogelijkheden in hun samenstelling om de muziek ten gehore te brengen. De opdracht om de filmscore -met volledig symphonische samenstelling- te evenaren is uiteraard onmogelijk maar men ontwijkt de aanvulling van violen uit een keyboard gelukkig en zo blijft elke klank authentiek. Anastasia is een plaatje om naar te kijken, al moet ik eerlijk zijn dat ze alles nogal braaf hebben aangepakt. Ze raken de scherpe randjes die de film ons geeft niet aan en dat is verschrikkelijk jammer. Zo wordt Aladdin (die 1 straat verder speelt) een veel gewaagder stuk dan dit.
Het wisselen van decor via de draaischijven wordt op een gegeven moment te voorspelbaar en saai. Althans voor mij. Neemt niet weg dat de show natuurlijk wel heel fijn is om met het hele gezin naar toe te kunnen gaan. Het einde van het verhaal heeft een geweldige nieuwe twist gekregen en het maakt het geheel af tot een prima avondje Broadway met schitterende kostuums en plaatjes.. En zoals al voorspelt liggen de hoogtepunten inderdaad waar ik ze had verwacht. Journey to the Past is de pauzefinale en Once upon a December heeft een schitterende nieuwe vorm gekregen tijdens de balletscene en in het begin van de show. Als je dan die grote baljurk van Anastasia eenmaal ziet dan valt je kaak op je knieën, wat een prachtig kostuum! Daar zou ik zelfs in rond willen lopen, maar ik zal jullie het beeld besparen, en ik beloof jullie dat ik dat nooit in het echt zal doen. De nieuwe songs zijn zeer goed en zijn trouw aan de stijl van de rest van de show en onder de kracht van de 2 hits, wat uiteraard een bewuste keuze geweest is. Helaas is het cast-album nog niet verkrijgbaar maar als ie uitkomt ga ik hem -in tegenstelling tot het brave volume in de zaal- keihard thuis draaien. Wat wordt de volgende film als een musical… Prince of Egypt?
.
.