Finding Neverland

BROADWAY – SEPTEMBER 2015

Finding Neverland. Voor iemand die de film niet heeft gezien -zoals ik- wist ik niet precies wat ik kon verwachten behalve dan het zoveelste verhaaltje rondom Peter Pan. De voorstelling zit heel simpel in elkaar en volgt exact de regeltjes van het handboek “hoe maak ik een traditionele Broadway-musical?” Met alle belangrijke ingrediënten van het decor met grote vlakken waarachter je kunt changeren, tot mooie achterdoeken, kinderen, een hond op toneel, wanneer een ensemble-scene of een duet te plaatsen, en zie daar je hebt het recept kompleet. Ze hebben zich braaf binnen de lijntjes gehouden tijdens het maken van deze voorstelling. En het blijkt gewoon nog steeds een zeer goede formule. Ik heb een onvoorstelbaar plezier beleefd aan Finding Neverland! Ik heb gejuicht, gelachen, gehuild.. Alle emoties kwamen bij mij los, en waren ongecontroleerd en voluit. De pauze-finale deed me uit mijn stoel springen van genot, maar ook de intieme scenes waren werkelijk betoverend. De ensemble scenes waren een lust voor het oog en oor, zoveel fantasie en wat een liefde voor hun vak. De solisten waren intiem, groots, en grappig. Alles was zo mooi gemaakt, en de liefde voor hun karakters spatte er vanaf. Wat is theater toch een geweldig medium om even te mogen verdwalen in een goed verhaal waarin alles klopt. Waar je als publiek even weer klein kunt zijn en niet wilt opgroeien. Ik ben fan van Finding Neverland. Ik zou het zo nog eens gaan kijken. De film hoef ik niet te zien.