Beetlejuice

BROADWAY – SEPTEMBER 2019

Op de lijst van Tony-awards nominaties heeft Beetlejuice er flink wat weten binnen te slepen, en is dus een serieuze kandidaat. De musical is gebaseerd op de film van Tim Burton die ik helaas nog niet gezien had. Wat uiteraard betekend dat ik alles lekker fris en zonder voorkennis over me heen kan laten komen. Het speelt in het theater Winter Garden die al een tijdje is vrijgekomen na de jarenlange bezetting van het verschrikkelijke Mama Mia. En wat ben ik blij dat er nu een voorstelling staat die wél Broadway-waardig is. Beetlejuice dendert letterlijk vanaf de eerste seconde als een sneltrein over je heen. De energie is bizar hoog, en de snelvuur van grappen maakt het ongemakkelijk om te kunnen lachen, want je zou zomaar een grap kunnen missen. Eenmaal bijgekomen van de waanzinnige opening-scene krijg je even de tijd om op adem te komen, maar ook dit is maar van korte duur, want de makers grijpen elke kans om je weer achter in je stoel te drukken. De muziek is waanzinnig goed, en doet me denken aan de composities van Legally Blonde. Veel accentjes, niks op de tel, lastige melodieen maar als het allemaal bij elkaar komt klinkt het verschrikkelijk simpel. De cast is superieur in hun komische timing, en ik zou iemand tekort doen als er maar 1 zou uitlichten, want werkelijk iedereen snapt de timing van comedy, en zingen de sterren van de hemel. Toch ga ik het doen, de hoofdrolspeler -Alex Brightman- (Beetlejuice) is absurd goed. Zijn energie vult de hele ruimte en het is terecht dat hij de nominatie voor beste hoofdrol heeft weten te pakken. Ook de rol van Lydia -gespeeld door Sophia Anne Caruso- is van uitzonderlijke klasse. In het kort gaat Beetlejuice over het meisje Lydia die een grote voorliefde heeft voor de dood, en over Beetlejuice -die al overleden is- maar weer gezien kan worden als een levende zijn naam 3 keer achter elkaar zegt. Hoe zo’n simpel gegeven kan leiden tot een waanzinnige show is precies waar Broadway geschikt voor is. De sfeer van de show is helemaal in de stijl van Tim Burton waar we ook allemaal niet genoeg van kunnen krijgen. Ik ben mega-fan van deze voorstelling, zelfs als de 2de akte niet de energie haalt van akte 1 is deze voorstelling een absolute aanrader mocht je de kans krijgen.

.